Zondag 5 juni was in meerdere opzichten een warme dag. Afgevaardigden en bezoekers uit het hele land kwamen op deze dag samen in de gastvrije gemeente in Almere voor een buitengewoon congres. Dit congres was aangevraagd middels het verzamelen van ruim 800 handtekeningen door bezorgde leden.
De inzet van de dag was het agendapunt: ‘De beslissingsbevoegdheden van de kerkelijke lagen in relatie tot de rol van de vrouw in de kerk.’
Quorum
Na een inspirerende wijding en toespraken van ds. Rafaat Kamal, voorzitter van de Trans Europese Divisie, mede-initiatiefnemer van het ledenmanifest Benito Wijngaarde en lid van het Algemeen Kerkbestuur, Frida Souhuwat-Tomasoa, was het tijd om de vergadering te openen. De afgevaardigden waren in groten getale aanwezig zodat het quorum voor de vergadering met gemak werd gehaald. Van de 199 aangemelde afgevaardigden waren er bij opening van de vergadering 169 aanwezig.
Uitgebreide discussie
De dag had een enigszins rommelig karakter doordat iedereen moest wennen aan de regels van orde. Afgevaardigden hadden vragen en al vrij snel werd er een lange motie ingediend die werd geamendeerd, waarop een uitgebreide discussie ontstond. Uiteindelijk werden zowel het amendement als de motie zelf verworpen. In deze motie werd opgeroepen om als kerk in volledige harmonie met de wereldkerk te opereren en in het kader hiervan ook het besluit tot inzegening van vrouwelijke predikanten, uit 2012, te herroepen. Zoals gezegd is deze motie verworpen en staan de afgevaardigden nog steeds in meerderheid voor het besluit uit 2012.
Aan het einde van de dag bleek dat de diverse discussies zoveel tijd hadden gekost dat niet iedereen aan bod kon komen en dat zelfs het oorspronkelijke agendapunt niet uit de verf is gekomen. Tegelijk is deze gang van zaken inherent aan de manier waarop congressen georganiseerd zijn.
Begrip vanuit AK
De leden van het Algemeen Kerkbestuur begrijpen dat de uitkomst van de dag voor veel leden teleurstellend was. Daarom is het van belang dat alle leden elkaar blijven omarmen, ondanks alle verschillen van inzicht die er wellicht spelen. We zijn allemaal onderweg naar hetzelfde doel, leven in het rijk van God. Het pad naar dat rijk volbrengen we in een onvolmaakte wereld. We maken daarin keuzes die niet altijd door iedereen gedragen worden, maar we zijn allemaal broeders en zusters. We blijven samen optrekken, aanvaarden de onderlinge verschillen en respecteren elkaars mening.
Dank
Dank aan de vele vrijwilligers die steeds bereid zijn hun vrije tijd op te offeren voor het werk van de kerk, soms zelfs onder moeilijke en stressvolle omstandigheden. Bovenal dank aan de Heer van de kerk, die ons leidt en samenbindt.
Comments (3)
Jairus Martis - juni 8, 2016
De motie werd afgewezen omdat de afgevaardigden deze niet ipv de oorspronkelijke motie (beslissingsbevoegdheid van kerkelijke lagen….) wilden bespreken. Het AK had aan het einde van de dag nog toegezegd te gaan nadenken over wat te doen omtrent de motie die NIET werd besproken. Dus dat kan niet een meerderheid van de afgevaardigden hebben gestemd voor het besluit in 2012. Dit bericht is niet correct helaas, graag reactie van het AK!
Nelske Verbaas - juni 10, 2016
Geachte heer Martis, ik heb uw reactie doorgestuurd, en geef de reactie van het AK door:
‘Beste broeder Martis, de motie uit 2012 is niet herroepen, en daarom blijft het besluit overeind. Ook het verwerpen van de motie van zondag impliceert een meerderheid voor het besluit uit 2012. Dat het agendapunt niet inhoudelijk is besproken, wordt door vele partijen betreurd. Echter, de ingediende motie tot herroeping dwong ons allen om de motie in behandeling te nemen. Het democratisch stelsel vereist dit, hoe vervelend het ook is. We zullen ons beraden hoe we de komende tijd onze leden alsnog van adequate informatie omtrent de beslissingsbevoegdheid kunnen strekken. Blijf voor ons, en Gods gemeente bidden.’
Ruud Kieboom - juni 9, 2016
Het was inderdaad een rommelig congres maar ik ben – als afgevaardigde van de gemeente Den Haag (Ark-Zoetermeer) – tevreden over de afloop dat de meerderheid van de afgevaardigden nog achter het besluit van 2012 staat. De ’tegenwoordige waarheid’ stelt ons soms voor dilemma’s. De kerk kan niet stil blijven staan in een veranderende wereld. Dan verliezen we onze geloofwaardigheid en zal onze boodschap zoekenden buiten de kerk niet meer aanspreken. Ook als we daarmee vooruitlopen op de “Working Policy” van de wereldkerk, want alles wijst erop dat die ook aan het veranderen is.