Wat ik het allerleukste vind aan het studeren van theologie, is dat ik constant iets nieuws leer. Wat mij het meest fascineert, is dat de Bijbel vol staat met verhalen over eeuwenoude culturen die soms erg verschillen van, of juist overeenkomen met, onze cultuur in de 21e eeuw. Genoeg om van te leren dus.
Steeds meer leren past bij mij. Ik vind mezelf een ‘wist-je-datpersoon’. Ik vind feitjes leuk. Als je me ziet zitten met mijn neus in mijn telefoon, dan kan het maar zo zijn dat ik zit te googelen naar meer informatie over een nieuw feitje.
Kippen en paprika’s
In de eerste plaats maken feitjes en nieuwe informatie mijn eigen leven interessant. Zo weet ik onder andere door een kookprogramma dat, als je kippen paprika’s voert met een extreem verhoogd pigmentgehalte, hun eigeel rood wordt. Ook kan ik je vertellen dat sommige vliegmaatschappijen de nummer 13 en soms ook nummer 7 overslaan in hun stoelnummering. Of dit nou is omdat ze zelf bijgelovig zijn, of omdat ze onnodige moeite met bijgelovige passagiers willen voorkomen, is me nog onduidelijk.
Feitjes delen
Maar niet alleen mijn eigen leven wordt door mijn nieuwsgierigheid verrijkt, ik geloof graag dat ook anderen er wat aan hebben. Sommige mensen vinden, net als ik, feitjes geweldig. Heel soms, als ik even geluk heb, spreek ik een andere ‘wist-je-dat-persoon’ en kunnen we feitjes delen met elkaar. Wat ik nog leuker vind, is als mensen niet persé hun eigen feitje met me willen delen, maar gewoon meer willen weten over míjn weetje. Mijn dag kan dan niet meer stuk. Ze stellen me vragen en zorgen ervoor dat ik na ons gesprek nog meer interesse heb in mijn eigen feit.
Rachab
In Jozua kun je lezen dat Rachab alles goed op een rijtje had
Ik stel me voor dat Rachab uit het boek Jozua net als ik een ‘wist-jedat-persoon’ was. Als ik er even goed voor ga zitten, kan ik me een beeld schetsen van hoe haar verhaal eruit zou kunnen hebben gezien. Ik stel me voor dat ze alle informatie en alle verhalen wilde horen over die machtige God en dat bijzondere volk, dat steeds dichterbij haar thuis kwam. Ze zat vast op de eerste rij als er verhalen werden verteld. In Jozua kun je lezen dat ze alles goed op een rijtje had, want toen de spionnen haar huis binnenvielen, hoefden ze haar niets meer te vertellen. Tenminste, niet over wie ze dienden en wat hij voor hen had gedaan. Ze wist al over welke God ze het hadden en ze wilde deel uitmaken van zijn volk.
Ik denk dat haar nieuwsgierigheid, haar wens om meer te leren en te weten, haarzelf en haar familie toentertijd redde. Steeds nieuwe dingen leren, steeds meer weten. Dat brengt je verder in het leven, onderweg naar Gods koninkrijk. Staan wij er dagelijks voor open om nieuwe dingen te leren over onszelf, God en anderen? Ik hoop het wel.
Christle Jasinta studeert theologie aan Newbold College. Ze heeft haar schakeljaar afgerond en begint binnenkort aan de master. Wil je meer weten over Newbold College, dan kun je Christle mailen via c.jasinta@gmail.com. Lees ook het artikel over Newbold College op pagina 20 van Advent 2, waarin dit blog eerder werd gepubliceerd.
Comments (1)
Marcel René Wels - augustus 17, 2017
Hallo. Hier heb ik nu jaren naar uitgekeken, eens een ander verhaal, eens een ander aan het woord. Gretige mensen kom je niet vaak tegen. Ik kom echter liever een gretig mens tegen, die Gods Woord op eet, net als Jeremia, dan steeds die mensen die een ander de grond in trappen, en daar nog plezier in hebben ook. Ik mag Christle Jasinta een mooi boek aanraden, van Hoogleraar Beatrice de Graaf, ,, Hoe zwaar is licht ” een boek met meer dan 100 vragen en antwoorden van de wetenschap heeft. Is best te combineren met Gods Woord. Ook oude boeken van bv Conradi raad ik haar aan, want deze boeken zijn zo langzamerhand op de achtergrond geraakt, terwijl deze boeken juist de basis zijn van het adventitisch geloof. Ik wens je Gods zegen toe in je gretigheid, en hoop vaker iets te mogen lezen van zulke, in mijn ogen motiverende mensen.