Binnen de Adventkerk is het inzegenen van vrouwelijke predikanten al geruime tijd een punt van discussie. Op 3 december 2017 besloot het Landelijk Bestuur (LB) om inzegeningsdiensten voor vrouwelijke predikanten tot het najaar van 2019 op te schorten. Dit op verzoek van het Europese hoofdkantoor, dat wil inzetten op een periode van dialoog tussen vertegenwoordigers van de verschillende bestuurslagen. De hoop is dat deze dialoog tot een eenduidige oplossing leidt. Doorgaan met inzegeningsdiensten voor vrouwelijke predikanten sluit de kans op dialoogvoering uit.
Op verzoek van enkele predikanten vond er op dinsdag 16 januari een extra predikantenvergadering plaats om op dit besluit te reflecteren. De aanwezigen kijken terug op een vergadering met een plechtige start, ruimte om vragen te stellen over de motieven van het besluit en uiteenlopende reflecties over de gevolgen.
Gesprekken
Na de wijding startte een vraag- en antwoordmoment waarbij ds. Rob de Raad, voorzitter van het LB, de vragen over de motieven achter het genomen besluit beantwoordde. Tijdens de tweede gespreksronde werd er in een grote kring naar elkaars reflecties geluisterd. Duidelijk werd dat de meerderheid van predikanten de overwegingen van het besluit van het LB begrijpt en zelfs kon ondersteunen. Ds Enrico Karg, secretaris: ‘Ik vind het veelzeggend dat ook enkele van onze vrouwelijke collega’s hebben aangeven het LB-besluit verstandig te vinden vanwege de inzet op rust en een adempauze. Tegelijkertijd is er een zorg dat nieuwe dilemma’s kunnen ontstaan bij toekomstige inzegeningen. Het is een netelige kwestie waar we in samenwerking met alle partijen uit moeten zien te komen. Het is Nederlands om niet mee te willen werken wanneer zaken je worden opgelegd; het is evengoed Nederlands om te polderen wanneer die mogelijkheid zich voordoet.’
Ds. De Raad heeft de toezegging gedaan dat de geuite reflecties aan het LB bekendgemaakt worden. Over het LB-besluit tot opschorten van inzegeningsdiensten voor vrouwelijke predikanten werd er gevarieerd gedacht.
Openheid
De vergadering werd afgesloten met een presentatie door ds. Karg over de bestuurstechnische hobbels bij het uitvoeren van inzegeningsdiensten voor vrouwelijke predikanten binnen de kerk.
Ds. De Raad blikt tevreden terug: ‘Ik zie terug op een opbouwende vergadering waarin duidelijk was dat wij als predikanten onze vrouwelijke collega’s volledig willen ondersteunen en in bescherming nemen. Over hoe volledige gelijkwaardigheid van vrouwelijke predikanten het beste bereikt kan worden werd wel verschillend gedacht, maar in alle openheid besproken. Ik ben blij dat dit binnen onze kerk mogelijk is.’
Comments (3)
Marian van der Wurff - januari 29, 2018
35 jaar geleden deed ik de BKS cursus op Oud Zandbergen Ik dacht na over de studie theologie, wat goed gekund had met een gymnasium alfa diploma. Ik heb het niet gedaan ..vrouwen konden immers geen predikant worden .Wat is er na al die jaren nu feitelijk veranderd? Er is zo veel actie gevoerd in b.v de VS door o.a. Marit Balk, maar nog steeds worden vrouwen niet ingezegend. Vrouwen mogen van alles en toch stopt de wereld kerk de vrouw nog steeds in een ander hokje. Het kan zijn dat het organisatorisch en financieel niet mogelijk is een eigen koers te varen voor de Nederlandse Unie ,maar voor mij voelt dit zo fout. Het kan zo nog maar 10 of 20 jaar duren voor er werkelijk verandering in komt in de positie van de vrouw in de wereld. Maar ik ben een Nederlander en wil niet langer lid zijn van een kerk waar vrouwen niet ingezegend kunnen worden.
Enrico Karg - januari 30, 2018
Hi Marian, fijn dat je reageert. Het feit dat we vanuit de kerkelijke organisatie (nog) geen vrouwelijke predikanten inzegenen is in de westerse samenleving haast niet uit te leggen. De discussie ten aan zien van de vrouw in het ambt heeft ons echter wel enkele stappen verder gebracht: een studiecommissie van de kerk met (grotendeels) hooggeleerden kon in overgrote meerderheid vaststellen dat er geen Bijbelse bezwaren zijn tegen de inzegening van de vrouw. Hiermee ligt de weg open om het organisatorisch nog eens onder de loep te nemen. Dit heb jij goed ingeschat. Onze structuur is er één die ooit door de pioniers is opgezet vanuit het Nieuw Testamentisch model om slechts één (wereldwijde) kerk te hebben, met vertakkingen c.q. ‘afdelingen’ over de hele wereld. Predikanten zijn hiermee predikanten van die ene (wereldwijde) kerk, op dezelfde wijze dat een lid tevens lid van één wereldwijde kerk is. Een ingezegende predikant moet op dit moment als zodanig erkent worden in gebieden waar de rolverdeling tussen man en vrouw anders ligt. Hier wringt de schoen. Omdat de kerk, ook de kerk van de andere leden uit de wereld is, hebben zij recht van spreken bij het maken van afspraken en nemen van besluiten. Waar we voorheen trots waren om het feit dat we een wereldgemeenschap waren, ligt in onze tijd en context de behoefte steeds meer bij lokale (en soms zelfs individuele) belangen. Dat houdt in dat we enkele organistorische structuren moeten (her)overwegen om ook in deze tijd de kerk op regionaal niveau te laten groeien. Gelukkig is dit proces reeds in gang gezet. Op 3 december jl. hebben wij vanuit Nederland aan de internationale gemeenschap gecommuniceerd dat wij over een oplossing willen meepraten. Enkele dagen later kwam vanuit het hoofdkantoor van de wereldkerk het bericht dat de voorzitter van de wereldkerk, samen met enkele andere functionarissen, naar onze regio komt om dat gesprek daadwerkelijk te voeren. Onze kerk is niet volmaakt, omdat het bestuurt wordt door mensen. Als vader van drie dochters, waarvan ik stiekem hoop dat tenminste één ook de roeping mag krijgen, hoop ik dat we vanuit de organisatie snel een oplossing voor deze uitdaging vinden. Het frustreert, verdeelt en demotiveert onze leden. Ook in Nederland, waar ten aanzien van de vrouw in het ambt nog altijd geen eenduidig standpunt heerst; lang niet alle Nederlanders denken hier hetzelfde over. Bij andere, oudere, kerkgenootschappen in Nederland zie je dezelfde uitdagingen ten aanzien van de vrouw in het ambt.
Marcel René Wels - januari 30, 2018
Hallo, Marian. Blijf maar lid, want je zit bij de juiste gemeente. De laatste gemeente, denkt dat ze aan niets gebrek heeft en alle wijsheid in pacht heeft. Onenigheid zal er altijd blijven, daarvoor hoef je niet naar een andere gemeente. Je leest over hooggeleerden en andere experts. Zij zullen wel even vertellen wat er in de Bijbel staat. Geloof me, mensen met alleen de lagere school kan ik vertellen dat vrouwen Bijbels gezien ingezegend mogen worden, daar ben ik geen universiteit voor nodig. Ik heb al menig maal een reactie gegeven maar deze wordt niet geplaatst, omdat de leiding het niet aandurft, zij zijn bang voor reacties. Lees a.u.b. de brief van 1 Corinthiërs goed door, ontleed hem, dan zul je zien, wat Paulus bedoelt, en weet ik zeker dat je er achter komt, dat een vrouw net zoveel recht heeft op inzegening als de man. Ik vind het jammer dat aan jou een predikante verloren is gegaan.